• وبلاگ : خاك انداز
  • يادداشت : نازنين
  • نظرات : 3 خصوصي ، 16 عمومي
    • ساعت دماسنج

    نام:
    ايميل:
    سايت:
       
    متن پيام :
    حداکثر 2000 حرف
    كد امنيتي:
      
      
       1   2      >
     
    + مولود 

    سلام. من اپ جديد مي خوام. دست بجنبون ديگهههههههههههههههههه

    + زهره 
    خوب!...من برگشتم


    من معمولآ داستان که مي خونم اول ، آخرشُ مي خونم

    الآنم داستان شما رو از آخر به اول خوندم..

    چرا اينقدر غم انگيز ناک؟

    آهنگ وبلاگُ هم نمي دونم چرا پخش نميشه...مي شداااااااا
    + زهره 
    من اووووووووووووومدم...

    فعلآ زنبيل مي ذارم ، ميام دوباره

    + مولود 

    سلام من اپم

    اپ كردي خبرم كن

    + مولود 
    آنقدر شاعرم امشب که فقط ،
    سايه مهرتورا کم دارم.
    باتو هستم :
    اي سراپا احساس !
    خون تو در رگ من هم جاريست ،
    جنس ما جنس بلد بودن کانون گل است.
    نازنين !
    زندگي جاي هدر دادن فرصتها نيست ،
    ما مطهر شده ايم ،
    پيش رو راه رسيدن به خداست.[گل]
    + عليرضا 

    نوشته پيتزا... يادتون هست؟!

    اين وبلاگو ببينين

    من کشفش کردم.

    http://hazyanepaak.blogfa.com

    + مولود 
    سلام
    اومدم بگم آپ کردم
    فقط همين
    منتظرمااااااااااااااااااااااااا[قلب]
    + رها 

    هو الشهيد ...

    سلام دوستان ...

    با اجازه ( البته اجازه نگرفتم ! ) شما رو دعوت كردم به نوشتن نامه اي به مسيح . موجيه كه براي اعتراض به توهينهاي اخير راه افتاده ...

    اميدوارم با نامتون اين موج رو بلند تر كنين ..

    نقد هم حتما .. فعلا عجله اي مي شه ... حتما ميام بعدا ...

    يا علي

    + الهه آرانيان 

    كي مي دونه درد مادر يعني چي؟

    + رها 

    هو الشهيد ...

    سلام عزيزان ... خوبين ؟

    داستان خودتون بود ؟

    اگه آره بگيد نقد کنم ...

    اگه نه که جالب بود ...

    دلمون تنگيده بود بابا عيد نبوديد ...

    يا علي

    پاسخ

    از آن خودمون بود... بفرماييد نقد کنيد.
    + حسامي 

    سلام

    ممنون از حضورتان

    سالي پربار برايتان آرزو دارم

    بااحترام

    + گل ياس شيرازي 

    سلام و درود

    بعد ميام و مطالبتون رو از اول تا آخر ميخونم

    فعلا تا بعد

    + براي نازنين 

    داستان براي من که 5 سال با يه مادر شهيد(مادر بزرگم) زندگي کردم خيلي ملموس بود. آخرين سال تحويلي که اونجا بودم از توي اتاقم صداشو مي شنيدم که داشت باهاش حرف مي زد. مي خنديد. گريه مي کرد. شوخي مي کرد. انگار با يه آدم زنده حرف مي زد. انگار که نه! با يه آدم زنده حرف مي زد.

    + مولود 

    سلام مرسي سر زدي و خبرم كردي. متنو خوندم ولي اخرشو نفهميدم

    فعلا

       1   2      >