 |
 |
|
|
خاک انداز ( دوشنبه 86/12/27 :: ساعت 11:11 عصر)
می آید. صدای قدم هایی که پا می گزارد بر سرمای سفید برف، گرم. بعد نفس های یخ زده به شماره می افتند و بخار می شوند و بر شیشه ی ساعت می نشینند و شیطنت ثانیه های تازه نفس، اشکشان را در می آورد. قطره می شوند و پایین می افتند تا او بالا بیاید، اوج بگیرد.
«تقدیم به همه برادرهای دنیا و بهترینشان...» |
||
|
|
همه چیزهایی که تا حالا توی خاک انداز نوشتیم
|
|
|
|
فهرست ها |
|
|
|
||
|
|
منوها |
|
|
» درباره خودم «
» فهرست موضوعی یادداشت ها « ا . » آرشیو مطالب « نوشته های سال 86 نوشته های سال 87 نوشته های سال 88 » لوگوی وبلاگ « 
» لینک دوستان « توکای شهر خاموش غزل ناب جوانی بی سروته الهه عشق سیب بانو همشهری جوان 2 گل یاس همشهری جوان جوانه های جوان این شطحیات ماست خاطرات ESPERANCE2 » لوگوی دوستان «          |
||